Πιερ Μπουρντιέ

Ο Πιέρ Μπουρντιέ (Pierre Bourdieu) (1930-2002) σπούδασε φιλοσοφία στην École Normale Supérieure στο Παρίσι. Το 1964 γίνεται Διευθυντής Ερευνών στην École des Hautes Études en Sciences Sociales, όπου το 1968 ιδρύει το Centre de Sociologie Européenne. Την ίδια χρονιά γίνεται διευθυντής της σειράς Le Sens Commun των εκδόσεων Minuit, ενώ το 1975 ιδρύει και διευθύνει το περιοδικό Actes de la recherche en sciences sociales. Από το 1981 κατείχε την έδρα της Kοινωνιολογίας στο Collège de France. Το 1989 ιδρύει και διευθύνει την ευρωπαϊκή επιθεώρηση βιβλίου Liber, το 1997 τη σειρά «Liber» στις εκδόσεις Seuil και το 1996 τον εκδοτικό οίκο Raisons d’Agir. Τα σαράντα και πλέον χρόνια διεθνούς επιστημονικής παρουσίας παρήγαγαν ένα τεράστιο επιστημονικό έργο εμπειρικής και θεωρητικής έρευνας το οποίο, μεταφραζόμενο στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ενέπνευσε ένα σημαντικό αριθμό ερευνών σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους. Ο πιο πολυμεταφρασμένος επιστήμονας του τέλους του εικοστού αιώνα, στοχαστής με παγκόσμια αναγνώριση και έργο που σημαδεύει τη συζήτηση των ιδεών στον αιώνα μας, ο Bourdieu είναι ταυτόχρονα και ο μαχητικός διανοούμενος που στρατεύεται στις πιο σημαντικές υποθέσεις του καιρού μας. Τα βιβλία του, όπως -μεταξύ πολλών άλλων- Les heritiers (Minuit 1964), L’ amour de l’art (Minuit 1966), Le métier de sociologue (Mouton-Bordas 1968), La reproduction (σε συνεργασία με τον J.-C. Passeron, Minuit 1970), La distinction (Minuit 1979), Le sens pratique (Minuit 1980), Ce que parler veut dire (Fayard 1982), Homo academicus (Minuit 1984), L’ontologie politique de Martin Heidegger (Minuit 1988), La noblesse d’État (Minuit 1989), Les regles de l’art (Seuil 1992), La misère du monde (Seuil 1993), Raisons pratiques (Seuil 1994), Méditations pascaliennes (Seuil 1997), La domination masculine (Seuil 1998), Les structures sociales de l’économie (Seuil 2000), αποτελούν θεμελιώδη έργα και σημεία αναφοράς στην ιστορία της κοινωνιολογικής σκέψης.